♦ Atasözlerinin en eski biçimleridir. Yani İslamiyet öncesi Türk edebiyatında atasözlerinin karşılığıdır. Çoğunda ölçü ve uyak kalıntıları görülür. Günümüzde biraz değişmiş olarak hâlâ kullanılırlar. Savın Divan edebiyatındaki karşılığı Darb-ı mesel, Halk edebiyatındaki karşılığı ise Atasözüdür.
Sav Örnekleri:
- 1. Biş emek tüz ermes.
- 2. Alplar birle uruşma Begler birle turuşma.
- 3. Yıgaç ucunga yel tegir. Körklüg kişige söz kelir.
- 4. Suv birmeske süt bir.
- 5. Ermegüge bulut yük bolur.
- 6. Ot tese ağız köymes.
- 7. Ulugla uluglasa kut bolur.
- 8. Aşıç ayur tibüm altun, kamış ayurmen kayda men.
- 9. Kanı kan bile yumas.
- 10. İt ısırmas at tepmes time.
Günümüz Türkçesiyle
- 1. Beş parmak düz değildir.
- 2. Alplerle (yiğitlerle) vuruşma beğlerle duruşma (karşı gelme).
- 3. Ağaç ucuna yel değer, güzel kişiye söz gelir.
- 4. (sana) Su vermeyene (sen) süt ver.
- 5. Erinene bulut (dahi) yük olur
- 6. Od (ateş) demekle ağız yanmaz.
- 7. Ululara (yaşlı kişilere) saygı gösteren kut (mutluluk, uğur) bulur.
- 8. Tencere der dibim altın, kaşık der ben nerdeyim?
- 9. Kanı kan ile yumazlar (yıkamazlar).
- 10. İt ısırmaz, at tepmez deme.