Türkçe, Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenlerinin Kaynak Sitesi
Madeline Miller’in Akhilleusun Şarkısı Değerlendirmesi İncelemesi Alıntı Ne Anlatıyor Konusu Nedir? Epeydir Ulysess okuma maratonu için ön hazırlık olarak çeşitli eserler okuyoruz. İlyada ve Odysseia destanlarını da okuduk bu süreçte. Tesadüf eseri olarak story tel grubu ocak ayı için seçilen
♦ Şiirde mısralar bir araya gelirken yapı farklılığı oluşturan başlıca değişkenler şunlardır: a. Mısraların sayısı b. Mısraların nasıl kümelendiği ya da kaç mısrada bir anlam birimi oluştuğu (nazım birimi) ve bunların sayısı c. Mısra ya da kafiye örgüsü d. Kullanılan
AKROSTİŞ ♦ Dizelerinin ilk harfleri yukarıdan aşağıya doğru okunduğunda bir isim çıkacak biçimde düzenlenmiş şiire “akrostiş” denir. Aşağıdaki şiirde dizelerin ilk harfleri yukarıdan aşağıya doğru okunduğunda “Vedia” ismiyle akrostiş yapıldığı görülür. Var olan bir sen, bir ben, bir de bu
İŞTİKAK ♦ Aynı kökten türemiş birden çok sözcüğü bir arada (bir dize, beyit ya da dörtlük içinde) kullanmaya “iştikak” denir. Aşağıdaki şiirde kökü “lale” olan birden çok sözcük bir arada kullanılarak iştikak sanatı yapılmıştır: Örnek 1 Lalelim Laleli’de oturur Laleli
LEBDEĞMEZ (DUDAK DEĞMEZ) ♦ İçinde b, f, m, p, v dudak ünsüzlerini bulundurmayan sözcüklerle yazılan şiirlere “dudak değmez” adı verilir. ♦ Halk şiiri geleneğinde yaygın bir sanattır. Âşıklar arasında yapılan yarışmaların bir dalı da lebdeğmez yarışmasıdır. Bu yarışmada âşığın iki
♦ Aynı ünsüzlerin ya da hecelerin bir ahenk oluşturacak biçimde tekrarlanmasına “aliterasyon” denir. Dest-bûsi arzusuyla ölürsem dostlar Kûze eylen toprağım sunun onunla yâre su Fuzûli
♦ Bir dize ya da cümledeki sözcüklerin, sözcük öbeklerinin yerini değiştirerek yeni bir dize veya cümle oluşturmaya “akis” denir. ♦ Sözcüklerin tümü simetrik olarak değiştirilirse buna “tam akis“; sözcüklerin bir kısmının yerleri değiştirilirse buna da “noksan akis” adı verilir.
♦ Kavramları belli bir mantığa göre (büyükten küçüğe, küçükten büyüğe; yüksekten alçağa, alçaktan yükseğe vs.) sıralayarak söylemeye “tedriç” denir.
♦ Bir sözcüğü ya da sözcük öbeğini hem kendisinden önceki sözün sonu, hem de kendisinden sonraki sözün başlangıcı olacak şekilde kullanmaya “sihrihelâl” denir.
İADE (SON YİNELEME) ♦ Bir beyitin, dörtlüğün ya da dizenin son sözcüğünü, kendisinden sonra gelen bölümün ilk sözcüğü olarak kullanmaya “iade” denir. Yeşil durur bir boşlukta, bir uykuda Bir uykuda dal yürür Fazıl Hüsnü Dağlarca
RÜCU (DÖNÜŞ) ♦ Söylenen bir sözü geri alıp onun yerine daha güçlü bir söz söylemeye “rücu” denir. ♦ Rücu sanatında söylenen sözün geri alınması, belirtilen düşünceden vazgeçildiği kanısını uyandırsa da aslında o düşünce daha güçlü bir şekilde ifade edilmiş olur.
