♦ Makale, herhangi bir konuda okuyucuya bilgi vermek ya da bu bilgiler çerçevesinde bir düşünceyi savunmak amacıyla yazılan gazete ve dergi yazısıdır.
♦ Makalede konu bilimsel yöntemle ele alınır; öne sürülen yargı ve düşünceler nesnel verilerle temellendirilir; örnekleme, karşılaştırma; tanımlama, tanık gösterme gibi yollarla açıklanıp kanıtlanır.
♦ Makalede dilin göndergesel işlevi kullanılır. Açıklayıcı, öğretici, tartışmacı, kanıtlayıcı anlatım türleri, bazen de gelecekten söz eden anlatım, makalelerde en çok başvurulan anlatım türleridir.
♦ Her konuda makale yazılabilir fakat yazardan uzmanı olduğu konularda makale yazması beklenir.
♦ Makalede terimsel söyleme dayalı nesnel bir anlatım kullanılır. Üslubu kişiselleştiren öğelerden, mecazlardan, konuşma dili havasından kaçınılır. Yazar, etkileyici bir anlatımdan çok, açık, doğru bir anlatımı yeğler.
♦Tıp, mimarlık, iktisat, hukuk gibi özel uzmanlık alanlarına ait dergilerdeki makaleler, sadece o konuyla ilgili okurlara seslendiği için bu tür makaleleri anlamak o alanın bilgisini gerektirir. Gazeteler ve popüler dergilerdeki makaleler ise geniş okur kitlesinin bilgi düzeyi göz önünde tutularak yazılır.
Gazete makaleleri genellikle iç sayfalarda yayımlanır, ilk sayfada yer alan ve günün siyasal, ekonomik, toplumsal vb, olaylarını değerlendiren makaleler ise “başmakale” diye adlandırılır.
♦Makale gazeteyle birlikte ortaya çıkan bir tür olduğu için edebiyatımızda ilk makale örnekleri de Şinasi‘nin Agâh Efendi ile çıkardığı ilk özel gazete olan“Tercüman-ı Ahvâl” de görülür. Bu gazetenin ilk sayısındaki “Mukaddime” başlıklı Şinasi’ye ait yazı, edebiyatımızda ilk makale sayılır.
