KÖROĞLU (16. YÜZYIL):
♦ On altıncı yüzyılın sonlarına doğru, Kafkaslardan Rumeli’ye kadar, ünü bütün Osmanlı ülkesine yayılan bir saz şairidir.
♦ Şiirlerini dolduran samimi eda, coşkun lirizm, Celali isyanları döneminin eğilimlerine uygun kahramanlık ruhu, onun eserlerini yüzyıllarca yaşatmış ve tarihi şahsiyeti unutularak destansı bir nitelik kazanmıştır.
♦ Bazı edebiyat tarihçilerine göre hem eşkıya, hem de hece vezniyle şiirler söyleyen bir halk ozanıdır. Kimileri ise onun ünlü halk destanının kahramanından ayrı bir kişi olduğu görüşündedir.
♦ Şiirlerini hece ölçüsüyle söylemiştir.
♦ Divan edebiyatından ve tasavvuftan etkilenmemiştir.
♦ Koçaklama şiir türünün Köroğlu ile başladığı söylenebilir.
♦ Düşmana meydan okurken ya da koçaklarına öğüt verirken üslubunda görülen sert eda, özlem duygularını dile getirirken yumuşar, lirizme kayar.
♦ Âşıkların piri sayılır. Âşık fasıllarında önce Köroğlu türküsü söylenir.