Osmanlı Türkçesi (Osmanlıca): ► Osmanlı Türkçesi 15. yüzyıl sonlarından 20. yüzyıl başlarına kadar Anadolu, Kırım, Irak, Suriye, Adalar, Rumeli ve Kuzey Afrika’da kullanılan Türk yazı dilidir. Osmanlı Türkçesinin daha sonraki edebî gelişmelere ve yazı dili anlayışına göre az çok değişiklik gösteren
Kategori: Türkçe Konu Anlatımı
Eski Anadolu Türkçesiyle Türkiye Türkçesi Arasındaki Farklar
Eski Anadolu Türkçesiyle Bugünkü Türkiye Türkçesi (Çağdaş Türkiye Türkçesi) arasındaki en önemli farklar şunlardır: 1. Günümüzde “t” ile başlayan bazı ekler Eski Anadolu Türkçesinde “d” ile başlamıştır: açtım-açdum, başta-başda vb. 2. Gelecek zaman (-acak, -ecek) eki olarak Eski Anadolu Türkçesinde
Batı Türkçesi – Eski Anadolu Türkçesi
BATI TÜRKÇESİ Batı Türkçesi, 12. yüzyıl sonlarıyla 13. yüzyıl başlarından günümüze kadar Anadolu, Azerbaycan, Irak, Suriye, Adalar, Rumeli ve Kuzey Afrika’da kullanılan Turkçedir. Batı Turkçesinin ana kolunu, Türkiye Türkçesi oluşturur. Türkiye Türkçesi terimi, geniş anlamıyla Anadolu ve Rumeli bölgesinde 13.
Kıpçak Türkçesi (Kuzey Türkçesi)
Kıpçak Türkçesi (Kuzey Türkçesi) Kıpçak Türkçesi, 13-15. yüzyıllar arasında Altınordu, Mısır, Suriye bölgelerinde kullanılan Türkçedir. Kuzey Türkçesiyle oluşturulan eserlerin en önemlileri şunlardır: 1. Kodeks Kumanikus: Hristiyanlık’a ait ilâhileri, bilmeceleri, Türkçe-Almanca-Latince-Farsça sözlük parçalarını içeren bir derlemedir. Eserdeki metinler, 1303 yılında İtalyan
Çağatayca (Doğu Türkçesi)
Kuzey-doğu Türkçesi iki ana kolda ilerlemiştir: Doğu Türkçesi (Çağatayca) ve Kuzey Türkçesi (Kıpçakça). DOĞU TÜRKÇESİ (ÇAĞATAYCA) ► Çağatayca, Harezm Türkçesinin yeni şartlar altındaki devamı olarak 15. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar Türkistan ve Altınordu bölgesinde kullanılan yazı dilidir. Çağataycada Arap alfabesi kullanılmıştır.
Orta Türkçe (Harezm Türkçesi)
Orta Türkçe (Harezm Türkçesi) ►Harezm Türkçesi, 13 ve 14. yüzyıllarda Hazar Denizi ile Aral Gölü arasında ve Aral’ın güneyindeki Amuderya bölgesi merkez olmak üzere Batı Türkistan‘da gelişmiş olan Türk yazı dilidir. ►Harezm Türkçesi, XII. yüzyıla kadar birbirinin devamı niteliğinde tek
Eski Türkçeyle Bugünkü Türkiye Türkçesi Arasındaki Farklar
Eski Türkçeyle Bugünkü Türkiye Türkçesi (Çağdaş Türkiye Türkçesi) arasındaki en önemli farklar şunlardır: Günümüzde “g” ile başlayan kelimeler Eski Türkçede “k” ile başlamıştır: göz-köz, günkün vb. Günümüzde “d” ile başlayan kelimeler Eski Türkçede “t” ile başlamıştır: dağ-tag, dokuz-tokuz vb. Günümüzde
Karahanlılar Dönemi
İslamiyet’i kabul eden ilk Türk devleti, “Karahanlılar”dır. 8. yüzyılın sonlarında Aksu, Fergana, Kaş-gar çevrelerinde devlet kuran Karahanlılar, 10. yüzyılın ilk yarısında hükümdarları Satuk Buğra Han‘ın İslamiyet’i kabul etmesiyle birlikte kitleler halinde Müslüman olmuşlardır. Bu dönemde İslam kültür ve medeniyetinin etkisiyle
Eski Türkçe – Uygur Dönemi
UYGUR DÖNEMİ Uygur Döneminde oluşturulan metinlerin çoğu, Maniheizm ve Budizm’le ilgili kutsal metinlerdir. Moğolca ya da Çinceden çevrilip çoğunlukla Uygur alfabesiyle kaleme alınan bu metinlerin en önemlileri şunlardır: Altun Yaruk (Altın Işık): Budizm’in kutsal kitabıdır. 700 sayfalık bu metinde Budizm’in
Eski Türkçe – Göktürk Dönemi
Eski Türkçe – Göktürk Dönemi 6-13. yüzyıllar arasını kapsayan bu dönem üç alt dönemden oluşmaktadır: A. Göktürk (Köktürk) Dönemi B. Uygur Dönemi C. Karahanlı Dönemi GÖKTÜRK DÖNEMİ Bu dönemde oluşturulan en önemli metinler Göktürk Yazıtları’dır. Türk diliyle oluşturulan ilk metinler