Yazar: admin

“Sapma” sözcüğü bir dil bilimi ya da şiir terimi olarak sözcüklerin ses, biçim, anlam özelliklerinde ve dilin söz dizimi niteliklerinde bilinçli olarak değişikliğe gitmeyi, ortak dilde bulunmayan yeni söz değerleri bulmayı ifade eder. Şairin dil üzerindeki tasarruf gücünü gösteren sapmalar, anlatımı etkili kılmanın yollarından

♦ Sözcükler genel olarak tek başlarına kullanılmaz; tamlamalar ya da çeşitli birleşimler oluşturarak cümle içinde yer alır. “mavi ceket”, “bozuk radyo”, “otelin kapısı gibi tamlamalarda sözcükler, yadırganmayan, hemen anlaşılan bağdaştırmalar kurmuştur. Buna karşılık “mavi umut”, “bozuk sabah”, “ruhun kapısı” tamlamalarında sözcükler ortak dilde kullanılmayan

SÜR DİLİNDE KARŞITLIKLARDAN YARARLANMA ♦ Şiir dilinde etkileyici öğelerden biri de karşıt kavramlara, olay ve durumlara yer verilmesi; temanın bu karşıtlıklar etrafında oluşturulmasıdır. “Gökte ararken yerde bulmak”, tavşana kaç, tazıya tut demek”, “alacağına şahin, vereceğine karga” gibi deyimlerde; “Zengin arabasını dağdan aşırır, fakir düz ovada

Şiir dilinde duygu değeri taşıyan öğelerden geniş ölçüde yararlanılır. Sözcükler yansıttıkları kavramlar ve onlara bağlı tasarımların yanı sıra duygu değerleriyle de anlam kazanır. Bu anlam ortama göre ve kişiden kişiye değişebilecek bir öznellik içermekle birlikte aynı dil birliğine sahip kişilerde

♦ Şiir, doğal dilin bütün imkânlarından yararlanır; hatta dilin gücünü, anlamın ve sesin sınırlarını zorlar. Bir benzetmeyle söylemek gerekirse, yapay olarak altın elde etmeye çalışan simyacılar gibi, akla gelmedik yollar dener; dilin bütün özelliklerinden kendisi için yararlanmaya çalışır. Birçok dil

Geleneksel anlayış yüzyıllar boyunca edebiyat dilini şiir ve düz yazı olarak ikiye ayırmış; ancak şiir ile düz yazıyı aralarında nicelik farkı olan benzer diller olarak görmüştür. Buna göre şiir, düz yazının ölçü, uyak, imge gibi dekoratif (süsleyici) öğelerle güzelleştirilmiş biçiminden