Asonans: Şiirde aynı ünlülerin ahengi sağlamak amacıyla tekrar edilmesidir.
Örn:
Camdan bir kahkaha kulakta parçalanır,
Sıçrar kısık bir haykırı koruda.
(Behçet Necatigil)
Şairin “Kongo” başlıklı şiirinde geçen yukarıdaki dizelerin ilkinde “a” ünlüsünün sıklığı, zihinde “kahkaha” imgesine bağlı bir genişliği pekiştirirken, ikinci dizede yoğunlaşan “ı” ünlüsü de dizede dile getirilen “korkudan sesini çıkaramama, kısılma” duygusunu kuvvetlendiriyor.
Örn:
Karaydı ölüm haberi kara,
Serildi yataklara,
Herkes döküldü sokaklara,
Ağlayanın bini bin para
Gömüldü topraklara
Aşk olsun hatırlayacaklara
(Cahit Külebi)
“Ölmüş” adlı yukarıdaki şiirde temayla bütünleşen bir ahenk vardır. Metin, ses varlığını “kara” sözcüğündeki “a-r-a” sesleriyle kazanmıştır. Aynı seslerin altı dizede de tekrarı ahengin metnin tamamına yayılmasını sağlamıştır. “A” sesiyle yapılan asonans, ölünün arkasından ağlamayı çağrıştırmaktadır.