DEVRİYE
♦ Tasavvuf felsefesindeki devir inancını anlatan şiirlerdir. Devir kuramında kainatın ve insanın Allah’tan çıkıp tekrar Allah’a döndüğü ifade edilir.
♦ Çoğunlukla Bektaşi şairlerince söylenmiştir.
♦ Devir inancına göre bu dünyaya gelen varlık ilkin cansızdır, daha sonra bitki, daha sonra hayvan, en sonra da insan-ı kamile geçtikten sonra ise Tanrıya döner ve onun ile birleşir; yani varlık tekrar aslına dönmüş olur.
Devriye Örneği:
Kırklar meydanına vardım
Gel beri ey can dediler
İzzet ile selam verdim
Gel işte meydan dediler
Kırklar bir yerde durdular
Otur deyü yer verdiler
Önüme sofra serdiler
El lokmaya sun dediler
Kırkların kalbi durudur
Gelenin kalbi arıdır
Gelişin kandan beridir
Söyle sen kimsin dediler