İnsanoğlu, iletişim, başka bir deyişle haberleşme ihtiyacını karşılamak için en eski çağlardan beri çeşitli yollar aramış, bu amaçla gerek dil dışı göstergelerden gerekse de dil göstergeleri olan kelimelerden yararlanma yoluna gitmiştir. Başta sadece birer ses birimi olarak varlık gösteren ve insanların konuşarak iletişim kurmalarını sağlayan kelimeler, yazının icadıyla birlikte; tabletlere, kayalara, hayvan derilerine, kâğıtlara vb.ne kaydedilmeye başlanmış, böylece daha somut bir göstergeye dönüşerek kalıcılık niteliğini kazanmış; mektup da bu süreçte insan hayatına girmiştir.
Şüphesiz ilk mektubun yazılışından günümüze kadar mektup; işlev, içerik, şekil, dil ve anlatım, gönderilme biçimi vb. bakımlardan çeşitli değişikliklere uğramıştır. Söz gelimi tarihteki ilk mektuplar, sadece belli konularda haber vermek ya da emir ve istekleri bildirmek amacıyla kaleme alınmıştır. Mektubun duyguları bildirme işlevi çok sonraları gerçekleşmiştir. Mektup türündeki önemli gelişmelerden biri de teknolojinin gelişmesi ve yaygınlaşmasıyla yaşanmıştır. Günümüz mektupları “posta yoluyla gönderilen, zarfa konulmuş yazılı bir kâğıt olma” niteliğinden büyük oranda sıyrılmış ve daha çok elektronik ortamda gönderilen birer ileti olma niteliğini kazanmıştır.
Mektuplar, oluşturulma amaçlarına göre üç ana grupta incelenebilir:
- 1. Özel mektuplar
- 2. Resmî mektuplar
- 3. İş mektupları
Elektronik mektup, mektubun oluşturulma amacından yola çıkılarak yapılan bir sınıflandırmada bir mektup çeşidi olarak değerlendirilemez. Çünkü elektronik mektup, oluşturulma işlevinden değil gönderildiği ortamın özelliğinden ötürü bu ismi almaktadır. Söz gelimi bir özel mektup, postayla da İnternetle de gönderilebilir. Bu mektup İnternet aracılığıyla gönderildi diye özel mektup olmaktan çıkmaz. Sadece elektronik ortamda gönderildiği için aynı zamanda elektronik mektup olma niteliğini kazanır.