BEHÇET NECATİGİL (1916 -1979)

İstanbul’da doğdu. Kastamonulu olan babası istanbul’da müftüydü. İki yaşındayken annesini kaybetti. Beşiktaş’ta başladığı öğrenimini babasının görevi nedeniyle taşındıkları Kastamonu’da sürdürdü. Daha sonra istanbul Kabataş Lisesine giderek 1936’da bu okulu birincilikle bitirdi. Kastamonu’da başlayan edebiyat merakı iyi bir rastlantı sonucu Zeki Ömer Defne’nin öğretmeni olmasıyla hızla gelişen bir yeteneğe dönüştü. Liseden sonra Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde devam ettiği öğrenimi sırasında Alman Filolojisindeki bazı derslere konuk öğrenci olarak katıldı ve ilk ders yılı sonunda bir eğitim kuruluşunun davetlisi olarak burslu olarak Berlin’e gönderildi; dört ay Almanya’da kaldı. 1940 yılında Yüksek Öğretmen Okulunu birincilikle bitirdi. Kars ve Zonguldak’ta edebiyat öğretmeni olarak görev yaptıktan sonra askere alındı. Askerlik dönüşü istanbul’a, on beş yıl süreyle çalışacağı Kabataş Lisesine tayin edildi. 1948 senesinde kendisi gibi öğretmen olan eşiyle evlendi. 1960 yılında Çapa Eğitim Enstitüsüne tayin edildi ve 1972 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Emeklilik sonrasını, evinde yoğun bir şekilde çalışarak geçirdi. 13 Aralık 1979 tarihinde hayata gözlerini yumdu.

♦ Ev, aile, yasak aşklar, anlaşılamama üzüntüsü, bunalım, ölüm, fakirlik gibi konuları işleyen sanatçı, kendi hayatını sınırlayan çevreyi, bu çevrenin yarattığı sıkıntıları şiirleştirmiştir.

♦ Mecazsız, sade bir ifade içinde anlamca kapalı şiirler kaleme almış; bazı şiirlerinde divan edebiyatı bilgisini kullanarak söz oyunlarına başvurmuştur.

♦ Radyo oyunları kaleme almış, çeviriler de yapmıştır.

Eserlerinden Bazıları

Şiir

• Kapalı Çarşı,
• Çevre,
• Evler,
• Eski Toprak,
• Arada,
• Dar Çağ,
• Yaz Dönemi,
• Divançe,
• İki Başına Yürümek,
• Encam,
• Zebra,
• Kareler Aklar,
• Beyler, Söyleriz …

Radyo Oyunu

• Yıldızlara Bakmak,
• Gece Alevi Üç Turunçlar,
• Pencere